verregaande daden tussen leugen en waarheid
in
roman, Davidsfonds, 2016
over een bijzondere vorm van schuld en herkansing,
als de grenzen vervagen tussen dader en slachtoffer
“Met een aangrijpende verstilling die herinnert aan Ian McEwans meesterwerk Het kind in de
tijd beschrijft Bohlmeijer de verlamming in het gezin waaruit baby Art is verdwenen.
De vragen van het overgebleven kleine zusje zijn hartverscheurend raak opgetekend.
De parallelle levens van de twee gezinnen, die elkaar soms bijna raken, geven de eerste
helft van Schuilgaan een geweldige spanning.”
“Een heel bijzonder boek. Wat mij betreft een ‘roman met de karaktertrekken
van een literaire psychologische thriller’. Bohlmeijer schrijft met een bijzonder fijn ontwikkeld
empathisch vermogen. Hij kruipt niet alleen vol medeleven in de huid van de ouders en de opa die
de kleine Art kwijtraken, maar evenzeer in de gedachtewereld van de radeloze Anja. Uitmuntend geschreven
thriller waarvan je als lezer af en toe kippenvel krijgt en waarin je hoe dan ook wilt blijven lezen.
Zeer suggestief, huiveringwekkend en ontroerend.”
“Meeslepend. Perfect geeft Bohlmeijer de emoties en gevoelens van de personages weer. Tijdloos onderwerp.
Bohlmeijer belicht de beweegredenen van de ontvoerster dermate dat je er bijna begrip voor kan hebben.”
“Omdat spanning, gevoel en diepgang harmonisch samengaan is Schuilgaan meer dan een sensationele
thriller. De lezer wordt uitgenodigd om achter de feiten op zoek te gaan naar de plek waar oorzaak
en gevolg elkaar raken. Achter de misdaad gaat ook een kwetsbaar slachtoffer schuil. De scherpe
grenzen vervagen en zo ontstaat er ruimte voor begrip en vergeving.”
“Schuilgaan is duidelijk geen doorsnee boek. En voor mij ook niet echt een thriller. Het is
spannend door de prachtige manier van schrijven. Door de mooie zinnen, waar je de tijd voor moet
nemen. En wanneer je dat doet, geniet je niet alleen van de mooie woorden en de beeldende zinnen,
maar word je ook meegenomen in de gevoelens en de gedachten van beide gezinnen.”
“Very rich dramatic territory. The narrative really lends itself to a feature film - with plenty of interesting twists.
I like the idea of telling the story from the three different perspectives; it gives a real
weight to the grief and the different perspectives of the families."
Synopsis
Na de wiegendood van haar zoontje, raakt de kwetsbare Anja in een psychose van ontkenning en steelt
een baby om de hare te vervangen, zo schrander en intuïtief dat de acties van de politie en
media geen resultaat hebben.
Anja houdt immens veel van ‘haar zoon’ en verzorgt hem optimaal. Handig
of onbewust omzeilt ze de complicaties veroorzaakt door mensen met mogelijke achterdocht.
Via haar werk als journaliste ontmoet Anja de opa van de baby: schrijver Bernard
Bloemendal. Hun levens missen elkaar soms rakelings, tot ze beiden betrokken zijn bij
het maken van een boek. Ze weten en vermoeden niets, maar tijdens een interview met hem,
stuiten Anjas indringende vragen op het onderwerp van Bernards vermiste kleinzoon.
- tot hoe ver kunnen we meeleven met iemand die een gestoorde daad pleegt?
- voor een winkel of alleen thuis: hoe lang mag je een baby uit het zicht laten?
- grenzen verkennen of verleggen tussen angst en moed, gek en normaal, de wil en het lot
Far-reaching deeds of only human people
in
social & psychological thriller drama,
authentic and intense on a shiver-giving closeness
between being normal and crazy, fate and free will,
with guilt or second chances and children at stake.
For how long can we take our eyes off a baby
alone in the house or outside a shop: minutes?
When this baby is taken, nobody knows why -
not for ransom but to make up for a secret loss.
The abductor’s actions and the family’s reactions
cross in a highly visual way before they know it,
arresting our eyes and minds from start to finish.